Dışarısı yağmur
Kuru zemin yok adım atmaya
Damlalar iniyor başımdaki brandadan
İp oluyor düşüyor yanıma
Ben bir şiir düşlüyorum o sırada
Sigaram elimde yarısı yanmış bitmiş
Yağmurun sesi patırdıyor tepemde
Işıklar damlalarında kırılıyor camların
Arabaların farlarında izliyorum yağmuru
Asfalttan yukarı yağıyor gece
Bir yağmur indirmiş
Sokağa melankoli çökmüş
Ama nedense içimde neşe
Ben mutluyum bu gece
Sevgili Baychowski ile bir kafede oturmuştuk bir gün. Amacımız kafe ve restoran günceleri çekmekti hatta başarmıştık da. Başarmıştık başarmasına fakat yağmur gürdü ve dinmek bilmiyordu. Güzel adam Baychowski'ye benimle şiir yazmaktan keyif alır mı diye sordum ve kendisi zevkle olduğunu belirterek kabul etti. Yağmurun bardaktan boşanırcasına yağdığı, gecenin karanlığının sokağı sarmaladığı, araba gürültüsüne sarılan yolun kenarındaki kafede kahvelerimizi bitirmiş lakin fırtınadan sığınan biz, iki kafadar, oturduk yazmayı denedik şiirlerimizi. Şiirimi hemen oracıkta ivedilikle bitiren ben, pek memnun olmamama rağmen sevgili Baychowski'ye şiirimi gösterdim ve uzun süreler unutulmak üzere kenara kaldırdım. Öte yandan biricik arkadaşım Baychowski; şiirini henüz bitirmediğini ve dolayısıyla gösteremeyeceğini belirterek tatlı ama kurnaz bir hilekarlık etti ve günü bitirdik. Aradan bir hafta civarı zaman geçmiş olacaktı ki, tam benim bu olayı unuttuğum esnada müstesna arkadaşım bana şiirini yolladı ve muazzam şiiri beni ziyadesiyle benden aldı. Ona şiirini hemen sitede paylaşması gerektiğini zira çok beğendiğimi belirttim. Kendisi bu eylemi severek yapacağını söyledi ve yazdığını insanlara açtı.
Şimdi hikayenin benden yana olan kısmına gelecek olursak, ben şiirimi aylarca sevemedim ve paylaşmadım. Daha sonrasında şiirimi oldukça kısalttım ve kısa haliyle şiir yazan arkadaşlarımın huzuruna sundum. Nice aylardır o haliyle boyunsuz ve gövdesiz kalmış, tozlanmak ve unutulmak üzere bir kenara atılmış şiirim geçenlerde gözüme çarptı ve uzun haline birkaç minik değişiklik yaparak daha memnun olduğum bir hale getirebileceğimi fark ettim. Yukarıda gördüğünüz ve daha evvelden okuduğunuz iki şiirin hikayesi işte budur okuyucular.